Gin brytyjski

Gin z Wielkiej Brytanii czy jednak Holandii?

Powszechnie uważa się, że skoro gin jest tak bardzo popularny w Wielkiej Brytanii, to znaczy, że został tam wynaleziony. Historia jednak zaskakuje, ponieważ pierwszy gin na świecie został wyprodukowany w XVII wieku w dawnych Niderlandach (dziś Holandia i Belgia). Za jego twórcę uważa się doktora Sylviusa de Bouve, który wytworzył gin poszukując leku moczopędnego zapobiegającego kamicy nerkowej. Tak też – jako lek, wyrób medyczny mający na celu polepszenie zdrowia gin był traktowany przez wiele następnych setek lat. W Holandii gin znany był pod nazwą jenever, a we Francji pod nazwą genievre. To właśnie od francuskiej nazwy powstał angielski skrót gin, który następnie został przyjęty przez cały świat. W Anglii gin po raz pierwszy pojawił się dość krótko po wynalezieniu w XVII wieku, dzięki angielskim żołnierzom, który podczas pobytu w Holandii mieli okazję spróbować tego alkoholu. Pierwszym Anglikiem, który wyprodukował prawdziwy brytyjski gin był alchemik Theodore De Mayerne, założyciel istniejącej do dziś destylarni ginu Worshipful Company of Distillers.

Pod koniec XVII wieku na tronie Wielkiej Brytanii zasiadł Wilhelm Orański, którego metody rządzenia państwem sprawiły, że już niedługo kraj ten stał się ginem płynącym. Król Wilhelm III prowadził wojnę z Francją, co poskutkowało zakazem importu chętnie spożywanych w Anglii francuskich brandy. Dodatkowo wzrost ceł na import alkoholu z zagranicy oraz bardzo wysokie podatki na lokalne piwa i wina sprawiły, że zaczęto interesować się domową produkcją łatwego w przygotowaniu alkoholu – ginu. W 1690 roku Król wprowadził prawo pozwalające na produkcję alkoholu dosłownie każdemu. Jedynym warunkiem było zgłoszenie chęci produkcji oraz odczekanie 10 dni. W ten sposób każdy posiadacz alembików i każdy bardziej zamożny Brytyjczyk, który mógł sobie pozwolić na zakup aparatury stali się producentami ginu w Wielkiej Brytanii. W następstwie tego powstały problemy, o których Anglicy z pewnością chcieliby zapomnieć. Czas od 1720 do 1751 roku określany jest jako Gin Craze (pol. Ginowe szaleństwo). Produkcja ginu była tak duża, że jego cena stawała się coraz niższa. Niektórzy wręcz płacili za wykonanie pracy butelkami ginu. Do tego znacząco pogorszyła się jego jakość, ponieważ liczyło się jedynie wyprodukowanie jak największej ilości alkoholu. Gin sprzedawany był z wozów na ulicach, biedacy zapijali się nim na śmierć, a kobiety wykorzystywały go nawet do uspokajania dzieci. Wynikiem tego była drastycznie spadająca demografia, w tamtym okresie 75% dzieci nie dożywało 5 roku życia. Właśnie podczas tego okresu powstała kolejna nazwa ginu Mother’s Ruin (pol. Zguba matki). Władze w końcu jednak zareagowały i wydały aż 8 przepisów nakładających akcyzę na produkcję ginu. Produkcja zmalała, jakość wzrosła, szaleństwo ginu z UK się skończyło.

Brytyjski gin – alkohol o dwóch twarzach.

Po zakończonym Gin Craze w Anglii zaczęły pojawiać się bary dedykowane sprzedaży i konsumpcji ginu. Początkowo bardzo obskurne, z czasem stały się niezwykle eleganckimi lokalami o drogim wystroju, które zaczęto wręcz nazywać „Pałacami Ginu”. W XIX wieku w samym Londynie działało 5 tysięcy pałaców ginu! Niestety do dziś zachował się tylko jeden, który ostatnią renowację przeszedł 1982 roku. XIX wiek to także czas, kiedy Wielka Brytania okupowała Indie. Brytyjscy żołnierze zmuszeni byli do spożywania chininy, aby nie zarazić się malarią. Chinina, jeden ze składników tonicu, nie należy jednak do najsmaczniejszych składników. Dlatego Anglicy nauczeni picia ginu chętnie łączyli ją właśnie z tym alkoholem. Ponoć właśnie w ten sposób powstał najpopularniejszy drink na bazie ginu czyli gin&tonic. Obecnie angielski gin jest wciąż bardzo popularny wśród wszystkich warstw społecznych. Pijają go zarówno studenci pracujący dorywczo, jak i biznesmeni z własnymi firmami. Gin cieszy się dobrą sławą, a nawet popularnością filmową – jest jednym ze składników ulubionego drinka najlepszego agenta na świecie 007 Jamesa Bonda.

Zobacz również inny giny w naszej ofercie: gin irlandzki lub gin japoński

Gin z Wielkiej Brytanii – jak powstaje?

Głównym składnikiem, któremu gin zawdzięcza swój wyjątkowy smak są szyszkojagody jałowca. Do wysokiej jakości czystego spirytusu zbożowego lub trzcinowego dodawane są szyszkojagody jałowca oraz inne zioła i przyprawy nazywane ogólnie Botanicals. Do przygotowania brytyjskiego ginu mogą zostać wykorzystane takie składniki jak arcydzięgiel, anyż, kolendra, lukrecja, kminek, skórki cytrusów, gorzkie migdały czy kłącza irysa i tataraku. Całość: alkohol oraz dodatki leżakuje się przez pewien czas w miedzianych lub szklanych tankach, a następnie rozcieńcza wodą do uzyskania mocy alkoholu między 30 a 40%. Najczęściej gin z UK oscyluje w granicach 37-38% alkoholu. To, jakie zioła i przyprawy, oraz w jakich proporcjach, zostały użyte pozostaje oczywiście sekretem producenta. Za finalny wynik zapachowy i smakowy ginu odpowiada tzw. Kiper, który osobiście próbuje alkoholu i decyduje kiedy powinien zakończyć się proces destylacji.

Angielski gin – rodzaje i charakterystyka

Pomimo iż gin został wynaleziony w Holandii, nazwy rodzajów tego trunku nawiązują do Anglii. Gin brytyjski dzieli się ze względu na jakość oraz smak na trzy główne rodzaje oraz dwa mniej znane.

English Dry London Gin to najbardziej popularna wersja. Trunek jest wytrawny i mocny, jego bazą jest spirytus zbożowy lub trzcinowy. Ma około 40% alkoholu, a dominującym smakiem jest oczywiście jałowiec. Częstym dodatkiem są skórki cytrusów, dzięki którym nabiera orzeźwiającego charakteru doskonałego do łączenia w koktajlach.

London Dry to rodzaj ginu, który produkowany jest głównie w Hiszpanii, gdzie najczęściej miesza się go z colą. Powstaje na bazie zacieru z żyta, jęczmienia lub kukurydzy. Jest nieco słabszy pod względem procentów, za to bardziej aromatyczny.

Plymouth Gin jest najbardziej aromatyczny i lekko owocowy. Wytwarzany jest tylko przez jedną destylarnię Plymouth Coates & Co., która ma wyłączne prawa do używania tej nazwy.

Old Tom Gin to najsłodszy rodzaj ginu, którego dziś nie produkuje się już niemal wcale. Natomiast powstający w Holandii Genever to klasyczny gin, który podaje się najczęściej w czystej postaci.

Brytyjski gin – jak go podawać i z czym mieszać?

Brytyjski gin jest doskonałą bazą pod różnego rodzaju koktajle. Od najbardziej klasycznych, jak Martini, do finezyjnych kreacji najlepszych światowych barmanów. Najpopularniejszym drinkiem z ginem jest oczywiście gin&tonic, ale na drinki z ginem istnieją setki przepisów. Należy pamiętać, że gin zawsze podaje się dobrze schłodzony i na kościach lodu. Częstymi dodatkami są świeże cytrusy lub świeża gałązka rozmarynu. Gin z UK wyróżnia się niepowtarzalnym, bardzo intensywnie ziołowym smakiem, który nie każdemu musi przypaść do gustu. Jednak ci, którym zasmakował stają się jego wielkimi fanami raz na zawsze i chętnie do niego wracają niezależnie od okazji.

Sklep z angielskim ginem online dla Ciebie

FORFITER exclusive to sklep z angielskim ginem na każdą okazję: imprezę urodzinową, spokojne spotkanie w gronie bliskich przyjaciół czy samotny wieczór z ulubionym serialem. Szeroki wybór ginów, który oferuje nasz sklep pozwoli Ci wybrać najlepszy trunek dla siebie. Klasyczny gin z Wielkiej Brytanii, czy może różowy gin z Hiszpanii? Wybór należy do Ciebie, a dostarczenie wyjątkowej butelki pod Twoje drzwi pozostaw nam! Już w kilka chwil możesz cieszyć się wybornym smakiem ginu, w którym skryta jest naprawdę wielka część światowej historii. 

Zobacz również inny gin w naszej ofercie: gin francuski czy gin hiszpański