Jak powstaje whisky? Kilka słów o historii tego trunku

Whisky to alkohol, który z każdym rokiem zyskuje większą liczbę zwolenników. Dlaczego? Ponieważ zaskakuje on swoim wyjątkowym smakiem i aromatem. Alkohol, który leżakuje w dębowych beczkach świetnie sprawdzi się wtedy, gdy chcesz zrobić drinka, jak i wtedy, gdy masz ochotę na coś mocniejszego. Szkocka whisky wyróżnia się specyficznym smakiem, za który odpowiadają procesy fermentacji i beczki, w których alkohol leżakuje. Co warto wiedzieć o whisky? Jak powstaje ten niesamowity alkohol? Odpowiadamy!

Jak powstaje Whisky – etapy produkcji wyjątkowego trunku

Whisky to trunek niezwykle złożony. Proces produkcji jest określony konkretnymi zasadami, których należy się trzymać, aby powstały trunek zachwycał swoim smakiem. Proces powstawania whisky należy więc podzielić na cztery etapy. Są to kolejno: słodowanie i suszenie, mielenie i zacieranie, fermentacja i destylacja oraz leżakowanie i butelkowanie.

Słodowanie i suszenie

Jest to pierwszy etap, który rozpoczyna naszą przygodę z whisky. Po zebraniu wyselekcjonowanych ziaren zbóż, będących bazą wspaniałych trunków, należy je umieścić w odpowiednich warunkach. W pomieszczeniu musi być ciepło i wilgotno, co pozwoli ziarnom zakiełkować. W tym procesie zaczynają wytwarzać się enzymy odpowiedzialne za rozbijanie skrobi na mniejsze cząsteczki cukru. To właśnie one w połączeniu z drożdżami rozpoczynają całą przygodę, przyczyniając się do procesu fermentacji alkoholowej. Aby whisky mogło powstać, należy zatrzymać kiełkowanie – albo przy użyciu gorącego powietrza, co pozwoli wysuszyć zboże, albo przy użyciu torfu, co nada trunkowi typowego, dymnego aromatu.

Mielenie i zacieranie

Drugi etap zaczyna się od zmielenia słodu do konsystencji grubej mąki. Następnie słód zalewa się gorącą wodą, ziarna otwierają się, a skrobia się rozpuszcza. Proces ten następuje w odpowiednich kadziach zaciernych. Podczas tego etapu powstaje płyn o nazwie brzeczka. Zacieranie przeprowadza się dwukrotnie, by zwiększyć ilość powstałego cukru. Następnie należy wypompować brzeczkę z kadzi, co można zrobić na dwa sposoby. Wybór jednego lub drugiego wpływa na to, jak smakować będzie ostateczny trunek.

Przeczytaj także: Jaka whisky do 50zł?

Fermentacja i destylacja

Proces fermentacji whisky wygląda następująco – brzeczkę łączy się z drożdżami, które zamieniają cukier w alkohol. Przez 2 do 3 dni proces ten zachodzi w odpowiedni kadziach fermentacyjnych. W tym momencie zawartość procentowa alkoholu waha się od 12 do 16%. Następnie odsączamy brzeczkę, przelewamy do miedzianych alembików i poddajemy obróbce cieplnej. Cały proces skupia się na odparowaniu alkoholu, ochłodzeniu, a następnie skropleniu, dzięki czemu otrzymujemy destylat o mocy aż 96%. Whisky nie ma jednak takiej mocy, dlatego destylat jest rozcieńczany, a następnie przelewany do beczek. Proces destylacji powtarzany jest zwykle dwukrotnie, ale zdarza się również trzykrotna destylacja.

Leżakowanie i butelkowanie

Leżakowanie jest kluczowym elementem dla whisky, jeśli chodzi o smak i kolor. To wtedy trunek nabiera odpowiednich walorów, które zachwycają docelowego odbiorcę. Wybór beczki w tym przypadku jest bardzo ważny. Przykładowo beczki, w których leżakowało wzmacniane wino, nadadzą trunkowi odpowiednich walorów zarówno smakowych, jak i zapachowych. Oczywiście czas leżakowania whisky również ma znaczenie – czym dłużej dojrzewa w dębowych beczkach, tym jej smak jest bogatszy. Na koniec producent wybiera czy alkohol będzie filtrowany na zimno, czy doda do niego karmel dla uzyskania ciekawego koloru, czy też postanowi zblendować destylat z innymi, tworząc tak zwaną whisky blended. Proces butelkowania również opiera się o decyzję producenta – zostawić trunek o takiej mocy, z jaką aktualnie się utożsami czy może nieznacznie go rozcieńczyć, by złagodzić smak? Każda taka decyzja ma wpływ na ostateczny zarys trunku.

Whisky – jakie jest jej pochodzenie?

Przyjmuje się, że whisky powstało w Irlandii. Początkowo irlandzcy mnisi używali mikstury do celów leczniczych. Postrzegali whisky jako środek, który skutecznie przedłuża życie i pomaga łagodzić dolegliwości zdrowotne.

Sama nazwa szkockiej whisky również przeszła ewolucję. Początkowo trunek istniał pod nazwą aqua vitae. Następnie - uiskie. Od 1715 roku rozpoznawano trunek pod nazwą whiskie. Z kolei obecna nazwa - whisky utrwaliła się dopiero w 1736 roku.

Produkcja whisky rozwijała się zarówno w Irlandii, jak i Szkocji. Stąd też przyjmuje się nazwę "szkocka" czy "szkocka whisky".

W latach 80. XIX wieku szkocka stopniowo wypierała z rynku koniak. Od tego czasu i znacznego wzrostu produkcji i popularności, pozycja whisky na rynku utrzymuje się do dnia dzisiejszego. Jednak w historii tego trunku zdarzyła się jeszcze jedna sytuacja, która zachwiała jego pozycję. Mianowicie, w latach 20. XX wieku, w USA została wprowadzona prohibicja. Zakaz ten objął nie tylko whiskey amerykańskie, ale i irlandzkie czy szkockie whisky.

Po zniesieniu zakazu, na rynkach międzynarodowych pojawiła się głównie whisky pochodząca ze Szkocji. Wszystko z uwagi na to, że kryzys i zakaz produkcji alkoholu przyniósł Irlandii znaczny przestój.

Whiskey Jack Daniels – historia klasyka

Ten amerykański bourbon Jack Daniels produkowany jest od 1866 roku. Główną zasadą produkcyjną jest to, że filtruje się ją przez ponad 3-metrową warstwę drzewnego klonowego węgla. Filtrowanie trwa zawsze około 10 dni. Dzięki temu whiskey wyróżnia się łagodnym i delikatnym smakiem.

Wśród naszego asortymentu znajduje się wiele odmian whiskey Jack Daniels. JACK DANIEL'S SINGLE BARREL ma jeden określony rodzaj beczki. Mianowicie do zlewania wybiera się jedynie te beczki, które leżakują na wyższych półkach. Jest o wiele bogatsza i słodsza od swojego klasycznego kuzyna, co sprawia, że staje się gratką dla koneserów tego typu alkoholi.